Net niet...

Na een voetbalvrije periode rondom de carnaval, mochten we eindelijk weer het veld op. Jesper Geerlings was ziek en Niels van Herwijnen geschorst. Ook de vlagger was er niet bij, maar Marco, de vader van Dima, nam de lag weer met veel plezier ter hand.
Nuenen en Marvilde maakten er een rommilige eerste 10 minuten van. Er was geen rust op het veld. De eerste lekker lopende aanval kwam van Thomas van Ool. Hij bediende Mike, die op zijn beurt Benno vrij voor goal zette. Helaas schoot Benno deze kans over.
De volgende kans schoot Benno wel binnen, maar blijkbaar in buitenspel positie. Een paar minuten later belandde de bal via een kluts bij Benno. Ook ditmaal blijft hij kalm en schiet beheerst binnen. En jawel, deze telt!

Het spel was verder best prima van de blauwwitten. Maar het blijft natuurlijk altijd belangrijk om je kansen af te maken.
Na de rust tapte Nuenen uit een ander vaatje. De wedstrijd werd een werkelijk voetbalgevecht. Beide teams streden voor de punten. De meeste kansen bleven echter voor ons. Een flinke aanslag op Thomas leverde een gele kaart op voor Nuenen. We wisten echter niet te profiteren van de overtalsituatie. Toen de wedstrijd weer elf tegen elf was, zette Nuenen pas echt aan. Enkele fraaie reddingen van  Rens hielden ons op de been. Wat later was Noa net te laat bij een tackle en ook hij moest het veld met een gele kaart verlaten.
Toch hield het team stand  en kregen we ook wederom kansen. Het werd een slijtage slag, waarbij veel kleine pijntjes zorgden voor veel wissels. Nuenen werd sterker en sterker en we moesten steeds vaker de lange bal hanteren. Drie minuten voor tijd werd de bal door Nuenen tegen de scheidsrechter aangeschoten. Hiervoor werd gefloten en in het tumult wat daarbij ontstond, lag de bal ineens achter Rens en was het 1-1. Voor teleurstelling was geen plaats. De mouwen werden opgestroopt en de aanval werd gezocht. Het resulteerde meteen in een soepele aanval: Benno naar Finn, Finn twijfelde en vond Gui, maar zijn schot ging net over. En dan de allerlaatste tel van de wedstrijd. Noa werd vrij voor de goal gezet, maar de keeper reageerde attent en stond net te dicht bij Noa om het een echte kans te maken. 
Na het laatste fluitsignaal, wat meteen volgde, was het veld een slagveld. Overal lagen verslagen spelers op de grond. Zo dichtbij...
De inzet, de strijd en het door blijven gaan, was fantastisch. Één moment van onoplettendheid en een handvol gemiste kansen bepaalden de uitslag. Maar daar zit hopelijk ook meteen de winst van de wedstrijd. Een pijnlijk leerzame ervaring.