Veldhoven, 11-12-2018
Wedstrijdverslag Maarheeze 4 – Marvilde 4
Afgelopen zondag stond er nogal een wedstrijdje op het programma, namelijk de clash tegen één van de mede-titelkandidaten, te weten Maarheeze. Waar overal in de regio de meeste (lagere) amateurwedstrijden werden afgelast vanwege de slechte weersomstandigheden, besloot Maarheeze dat er wel gevoetbald kon worden. En daar zullen ze achteraf wel een klein beetje spijt van gehad hebben. Niemand binnen Marvilde 4 had er op gerekend dat er gevoetbald zou worden, maar toen de wedstrijd van het jaar tot nu toe tóch door bleek te gaan, ging de knop ook per direct om. Maarheeze bood een tiental minuten vrij aardig weerwerk, maar kwam er in het restant van de wedstrijd niet aan te pas. In veel van mijn vorige verslagen refereerde ik aan het feit dat het ons maar niet wil lukken om een wedstrijd overtuigend over de streep te trekken, maar vandaag lukte dat dan eindelijk een keer wel. En het eerste “clean sheet” is ook een feit, maar daar zag het er ’s ochtends niet naar uit toen keeper Buizert de kantine van Marvilde binnen kwam. Een verslag van een fantastische dag voor de helden van het Jongelingsveld.
Eerst maar het verhaal van onze vrolijke ballenvangert. Hij was zaterdagavond toch maar even de stad in gegaan om te controleren of echt iedereen van Marvilde 4 in bed lag, maar die controle duurde net iets te lang. Toen hij er helemaal zeker van was dat er echt geen enkele teamgenoot aanwezig was (en er waarschijnlijk ook helemaal niemand meer aanwezig was op het gehele Stratumseind), besloot Mark naar huis te fietsen. Daarbij vergat hij dat zijn fiets 2 trappers heeft, en schoof met zijn gezicht goed hard over de grond. Nou mensen, dat zag er zondagochtend niet al te best uit. De schaafwonden waren nog vers, en 1 oog leek al behoorlijk dicht te zitten. De held zelf had er alle vertrouwen in, maar dat werd niet door iedereen gedeeld. De opstelling dan maar: Mark; Glenn, Berlo ©, Marcel, Bram; Robert, Davy, Mark, Hans, Johan; Pul. Wissels: Frank, Jan, Dave en Rik. Rik zegt U? Ja, Rik ja. Dat had alles te maken met het tactisch plan, maar dat zou niet heel lang overeind blijven. De wedstrijd begon zoals vooraf verwacht, met 2 aftastende ploegen. Dat duurde echter niet heel lang, want Marvilde begon eigenlijk heel matig aan de wedstrijd. Of het de spanning was weet ik niet, maar ballen kwamen niet aan, het regende misverstanden, en Maarheeze werd daarmee het idee gegeven dat er iets te halen viel. Met een serie voorzetten en corners werden ze behoorlijk dreigend , maar zonder echt af te kunnen drukken. Het kantelmoment kwam bij de eerste de beste speldenprik van onze helden. Hans speelde zich mooi vrij en speelde Pul in, maar werd tijdens zijn actie tegen de grond gewerkt en verpletterd door een speler van Maarheeze. Onze “spielmacher” kon niet verder, en in zijn plaats kwam Rik. Een gouden wissel, want amper 2 minuten later lag de bal in het netje. Na goed afjagen van onze Turborikkie kwam de bal zomaar voor de voeten van Pul, en die wist wel raad met de geboden 1-op-1 met de keeper van Maarheeze. 0-1! Dat hadden we nodig. Rik werd 2 minuten later nog een megakans geboden door Glenn, maar was helaas iets te gehaast in de afronding. Het was inmiddels duidelijk dat het bij onze tegenstander achterin te halen viel, en de 0-2 kon niet uitblijven. In de 23e minuut was het zo ver. Rik geloofde in een diepe bal, en de Oranjehemden wisten zich geen raad met onze vriend. Kluts, kluts, bal voor de voeten, 0-2. Weelde! Ergens tussendoor heeft Maarheeze ook een prima kans gehad, maar die werd uiterst bekwaam gekeerd door onze cycloop tussen de palen. Dan breekt minuut 36 aan. Weer gaat Rik op snelheid langs zijn tegenstander, en in een uiterste poging om bij de bal te komen wordt de enkel van Rik door de mangel gehaald. Geen opzet, maar wel einde wedstrijd en winterstop voor onze topscorer. Schrikken, maar de schrik werd bij mij nog groter toen daar ineens een op-en-top gemotiveerde Frank al klaar stond om in te vallen! Het wil dit jaar nog niet zo vlotten met de rug van de eindbaas, maar de laatste weken was er verbetering zichtbaar. Het duurde niet lang voor de bevestiging van de stijgende vorm er was… Balverlies Maarheeze, de bal razendsnel op Pul, Pul die Frank in de loop aanspeelt en Frank die uiterst koel de bal langs de keeper schuift! Wat een wissels, wat een team, wat een feest! 0-3! Dit had niemand voor mogelijk gehouden van te voren, maar er viel echt niks af te dingen op de ruime voorsprong. En die werd nog ruimer voor de rust. Wéér wist de verdediging van Maarheeze zich geen raad met de constant afjagende spitsen, en het was niet verrassend te noemen dat Pul wederom degene was die de trekker mocht overhalen. 0-4, en dit is allemaal echt gebeurd mensen. 0-4 met rust. Er was uiteraard weinig reden tot klagen in de rust, maar er werd wel even fijntjes gewezen op het feit dat wij niet altijd even scherp beginnen na de thee. Met Jan voor Robert en Dave voor Bram in de gelederen werd begonnen aan de 2e akte en het zou niet des Marvildes zijn als Maarheeze niet meteen een enorme kans zou krijgen op de 1-4. Echter, tegen deze geoliede machine viel afgelopen zondag niks te halen en Marcel onderstreepte dat door een geweldige sliding waarmee een zekere goal voorkomen werd. Alles voor het team! De wedstrijd was in de pocket, alleen de uitslag stond nog niet vast. De 0-5 viel in de 56e minuut, en daarbij ontstond een nieuw magisch koppel. Pul stak de bal met gevoel op zijn nieuwe aanvalsmattie Frank, en die rondde weer uiterst bekwaam af. Het werd ook nog 0-6 na een schijnbaar schitterende goal van Davy na een dito aanval, maar die heb ik gemist omdat ik paracetamol aan het halen was voor onze keeper…, die had een beetje hoofdpijn. Al met al een fantastische teamprestatie, waarmee Marvilde 4 zich duidelijk kandidaat gesteld heeft voor de titel in de reserve 5e klasse 525. Er is nog een lange weg te gaan, maar deze pot moet zo’n berg vertrouwen hebben gegeven dat we elke wedstrijd onbevreesd in kunnen gaan in het verdere verloop van het seizoen. Speciale dank aan onze fans John, Gerrie, Tonneke en Peter, want je moet het maar willen om in zo’n hondenweer langs de kant te staan. Daar werden ze afgelopen zondag gelukkig rijkelijk voor beloond…
De verklaring voor deze opleving? Simpel. Onze captain werd afgelopen vrijdag 40 lentes jong, en gaf een feest waarbij het hele team uitgenodigd was. Het zal niemand echt verbazen, maar dan zijn ze er ook bijna allemaal. Marvildrianen gedijen nou eenmaal goed bij bier en gezelligheid, dus de sfeer binnen ons toch al hechte gezelschap is er alleen maar beter op geworden. Overigens had Berlo niet zo lekker gevoetbald vond hij zelf zondag. Winnen tegen een directe concurrent, eerste keer de 0, en dan nog klagen. Gekke Erwin.. De dag zou nog mooier worden, want tegen 14:00 sijpelde het nieuws binnen dat Rood-Wit verloren had! Daarmee staan we voor de eerste keer dit seizoen echt los, en zijn we Herbstmeister! Die titel zegt echter niks als we aanstaande zondag verliezen in het laatste potje voor de winterstop. De tegenstander heet DVS, en 3 x raden van wie die gewonnen hebben afgelopen zondag. Onderschatting is dus uit den boze, maar als we hetzelfde kunnen brengen als afgelopen zondag komt alles goed. 11:00, thuis op het Jongelingsveld. Tot dan!!
