Hecht collectief velt reuzendoder na nieuwe Houdini-act

Marvilde 4 (zon)

2 - 1

DVS 3 (zon)

Competitie

5e klasse 525

Datum

3 februari 2019 11:00

Accommodatie

Onbekend

Veldhoven, 04-02-2019

Marvilde 4 – DVS 3

Terwijl ik dit stuk schrijf ben ik nog steeds aan het bijkomen van de gebeurtenissen van afgelopen zondagmiddag op het Jongelingsveld. Wát een apotheose aan het einde van een wedstrijd die meer spannend dan goed was, maar niemand die daar moeilijk over zal doen in het Marvilde-kamp. Op zeker dat onze vrienden uit Aalst-Waalre met een heel ander gevoel terug kijken op de clash van zondag, maar daar kan ik helaas niks aan veranderen. Vreugde en verdriet liggen nou eenmaal dicht bij elkaar, maar daar later meer over. Eerst maar eens eenieder een gelukkig nieuwjaar wensen, aangezien dit het eerste verslag gaat worden van het kalenderjaar 2019! De winterslaap is voorbij, de jacht op het vurig gewenste kampioenschap wordt vervolgd en na de wedstrijd tegen DVS zitten we precies op de helft van onze zware queeste. Waar de spelers van Marvilde 4 mogen rusten in de winterstop, is dat voor de technische staf geen optie. In de voetbal-loze maanden is namelijk mijn dochter Bo geboren, en daar ben ik natuurlijk heel druk mee geweest. Zoals jullie weten ben ik volledig objectief, dus als ik zeg dat ze het mooiste en knapste meisje van de hele wereld is kunnen jullie dat voor waarheid aannemen. Ze is tevens een enorm gevoelsmens, want ze merkte de laatste dagen aan haar vader dat hij onrustig was. Niet gek natuurlijk als je weet dat je moet spelen tegen de absolute “David” van onze competitie. DVS won tot zondag namelijk pas 2 wedstrijden, maar wel tegen Rood Wit en RKGSV! Reuzendoders dus, en laten wij nou ook tot de reuzen gerekend worden. Onderschatting en gemakzucht zijn onze valkuilen en dat kunnen we tegen deze tegenstander net niet gebruiken. Een verslag van de herschrijving van een Bijbels verhaal.
Er mocht afgelopen zondag maar 1 wedstrijd afgewerkt worden op ons mooie sportpark i.v.m. de winterse omstandigheden en uiteraard viel de keuze van de Fox Sports programmeur op onze wedstrijd. Hele goede kijkcijfers en spektakel gegarandeerd. Enig nadeeltje is wel dat wij niet zo’n kunstgrasvoetballers zijn, maar dat mocht de pret niet drukken. Bijkomend voordeel was dan wel weer dat we plaats mochten nemen in de nieuwe kleedruimte, wat eigenlijk ook wel nodig is met die enorme spelersgroep die we hebben tegenwoordig. De opstelling: Richard; Glenn, Erwin ©, Dave, Bram; Robert, Jan, Mark, Hans; Frank en Pul. De bank: Marcel, Davy, Kevin, Bert en Kees. Van zoveel kwaliteit zou je bijna keuzestress krijgen. Qua voorbereiding is er nog steeds niks veranderd de afgelopen 2 maanden. Het hele omkleedritueel verloopt nog steeds in een enorm rustig tempo en onze warming-up is ook nog steeds een ongecontroleerde chaos. De verontwaardiging was dan ook weer groot dat onze tegenstander wél als een echt team opereerde voor de wedstrijd, want daar kan je heel erg moe van worden. Toen echter bleek dat DVS gesponsord werd door McDonalds sloeg bij velen de verontwaardiging al snel om in pure bewondering. Als trainer kijk je toch altijd anders naar de warming-up van je opponent, want daaraan zie je al heel snel wat voor vlees je in de kuip hebt. En al snel werd duidelijk dat DVS op volle oorlogssterkte was gekomen. Zaak dus om met de goede focus aan de wedstrijd te beginnen, maar die was er helaas niet vanaf het eerste fluitsignaal. Onze Marcel gaf na het zien van beide warming-ups al aan dat wij binnen 10 minuten met 0-1 achter zouden komen, en zo geschiedde. Het begin van onze helden was veel te slap en er zal ook zeker wat aanpassingsproblematiek bij hebben gezeten, maar feit is wel weer dat we het onszelf al vroeg in de wedstrijd enorm moeilijk maakten. Een extreem verre inworp werd door Dave niet geheel goed ingeschat, waarna de spits van DVS kon aannemen en afwerken. Dat hij daarbij de bal verkeerd raakte waardoor Richard op het verkeerde been stond noem ik karma. Moet je maar niet zo slap beginnen. Dit alles gebeurde in de 3e minuut, en was precies wat DVS nodig had om hun eigen spelletje te kunnen gaan spelen. Onze helden moesten nu het spel gaan maken, en dat werd al heel snel een stuk lastiger door de blessure van Hans die daardoor (voorlopig) niet verder kon. Met Davy als vervanger werden de schouders gerecht en werd het grondoffensief richting het doel van DVS gestart. Het spelbeeld was eentonig in het verdere verloop van de 1e helft, maar het lukte niet de Aalster muur te slechten. Met 0-1 werd de rust bereikt, en het was duidelijk dat er nog veel moest gaan gebeuren om de wedstrijd als winnaar af te sluiten. Met een flinke dosis opportunisme, en met Bert/Marcel/Kevin/Kees voor respectievelijk Glenn/Dave/Jan/Bram werd begonnen aan misschien wel de zwaarste opdracht van het seizoen tot dan toe. En de kansen kwamen, maar de afronding wilde maar niet lukken. En was het niet de afronding dan was het wel de uitstekende keeper van DVS of een been van een verdediger waardoor de 0-1 op het bord bleef staan. In de 62e minuut leek daar dan eindelijk verandering in te komen toen er gefloten werd voor een penalty. Echter was dit buitenkansje niet besteed aan Pul, waardoor de moed nog verder in de schoenen zonk. Met Jan en Hans voor Robert en Pul werd er begonnen aan een hopelijk “Haags” kwartiertje, en dat zou er ook gaan komen. Bij DVS vloeiden de krachten weg terwijl er 11 Duracell-konijntjes op de deur bleven bonken, dus de 1-1 kon gewoon bijna niet uitblijven. Die viel dan ook, en wel in de 75e minuut. De sterk spelende Bert gaf een prima voorzet vanaf rechts op Hans, die de bal werkelijk schitterend in het zijnet schoot. En met nog een kwartier en misschien een minuutje extra tijd was er dus ineens weer van alles mogelijk! Toch was DVS niet van plan zonder minimaal een punt huiswaarts te keren, en ze haalden dan ook alles uit de kast om de blauwwitte aanvalsmachine te ontregelen. Hun goed recht natuurlijk, maar scheidsrechter Schellekens had de tijd zeer regelmatig stil gezet tijdens het tijdrekken waardoor er nog een flink stukje blessuretijd aan de wedstrijd toegevoegd zou worden. En wat wil het wonder? Toen alle hoop al lang verloren leek, aanval na aanval gepareerd werd door de Aalster verdediging en iedereen zich eigenlijk al neergelegd had bij duur puntverlies kwam daar toch de verlossing. We schrijven minuut 95 wanneer Davy maar weer eens een keer afdrukt, de keeper van DVS de bal te laat ziet komen en de bal via zijn hand langzaam over de doellijn rolt. De woede over deze late treffer aan de kant van DVS is te begrijpen, maar de explosie van vreugde aan Marvilde-zijde was natuurlijk gigantisch! Iedereen werd betrokken in de feestvreugde, en dat is mooi om te zien. Alleen maar liefde! En dat is EXACT wat nodig is om de titelrace vol te houden. Maar nog is de wedstrijd niet klaar! Na bijna 90 minuten te hebben verdedigd voelt DVS nu wel de noodzaak om nog één keer naar voren te trekken en dat resulteert nog in een vrije trap en een corner. Hachelijke momenten gezien de lengte in hun ploeg, maar gevaar komt er niet meer uit voort. Marvilde 4 trekt overwinning nummer 9 van het seizoen voor de poorten van de hel weg, maar laten we duidelijk zijn dat deze dus wel volledig terecht was. Er zijn weer 3 punten toegevoegd aan het totaal, en laten we er maar vanuit gaan dat iedereen nu helemaal uit de winterslaap is. Volgende week begint de terugronde, en dan is Hoogeloon de tegenstander. En dat is een van de twee tegenstanders waar we puntverlies tegen hebben geleden. Dan zal het vanaf seconde 1 moeten gaan gebeuren!
Precies op de helft van het seizoen is het misschien goed om een kleine samenvatting te maken van het gebeurde. We zijn tegen RKGSV echt een beetje door de ondergrens gezakt, we hebben meer dan eens geluk gehad (afgedwongen), maar in de wedstrijden die als “moeilijkst” werden gezien stonden we er allemaal en leverden we geweldige prestaties. We hebben een paar spelers van de buitencategorie, maar als we echt iets willen bereiken is het van belang dat het team als heilig wordt beschouwd. Het is namelijk nog een hele lange weg naar de top van de Olympus, en ieder individu is nodig om die top te bereiken. Vandaag won Goliath van David, en dat mag geen incident blijven. Het zal steeds moeilijker gaan worden, dus laten we zorgen dat we die lijn doortrekken. Dan komt alles goed. Aanstaande zondag om 11:00 thuis de terugwedstrijd tegen Hoogeloon. Tot dan!

Elftalleider René van Genesen