Samen gestreden

RPC JO15-2

2 - 3

Marvilde JO15-1

Ilias Ameziane (corner)

Assist: Acheampong Dixon

Thijs Neutkens (vrije trap)

Tim Heesakkers (intikker)

... (schot)

Competitie

2e klasse 13

Datum

6 november 2021 13:00

Scheidsrechter

R. de Jonge

Accommodatie

Sportpark De Heihoef
Roostenlaan 307 B
5644BR
EINDHOVEN
tel. 040 – 2119428

Na twee verloren wedstrijden, waar de tegenstander beter was, maar wij ook niet best speelden, was het tijd voor de wedstrijd tegen RPC. Vooral de wedstrijd van woensdag dreunde nog na (0-6). Daar lieten we het als team afweten. We speelden niet samen en daarom had de trainer voor deze wedstrijd een gimmick mee genomen: de restanten van een PSV aanmoedingings spandoek met daarop de tekst SAMEN. Dat moest vandaag belangrijk zijn. Samen de wedstrijd winnen.

Na de aftrap pakten de jongens van Marvilde dit goed op en gingen direct op zoek naar de eerste goal. De eerste poging werd door de groenwitten uit Eindhoven verwerkt tot corner. Acheampong slingerde de bal voor, maar de bal werd uitverdedigd. Zo voor de voeten van de mee opgekomen Ilias. Met een droge knal schoot hij de 0-1 binnen. Een lekkere start.
Direct hierna trok RPC de wedstrijd naar zich toe. Diverse sterke spelers lieten zien dat het een zware wedstrijd voor Marvilde zou worden. De huid zou duur verkocht worden. De meeste duels werden door de Eindhovenaren gewonnen, ons middenveld werd met speels gemak overlopen en via prima positiespel drongen de RPC-ers behoorlijk aan. Toch bleef onze sterke verdediging goed overeind en kwam de tegenstander niet heel vaak dicht bij de goal. Mede dankzij een weer heel goed keepende Guilio.
Na een kwartiertje kreeg Marvilde weer iets meer ruimte en kwamen ze weer aan voetballen toe. Een uitbraak van onze jongens werd door een handsbal tegen gehouden. De vrije trap die volgde werd een prooi voor Thijs. Thijs haalde uit en de vingertoppen van de keeper konden niet voorkomen dat de knal vlak onder de lat binnen ging. Grote vreugde bij Marvilde, want met deze marge werd het voetballen wel makkelijker. En dat was ook meteen zichtbaar op het veld. Het team sloot de gelederen en er werd samen gezocht naar oplossingen. Wel werd hier te vaak voor een diepe bal gekozen. Vaak een sterk wapen van onze mannen, maar deze keer moesten ze het opnemen tegen fysiek sterke backs en een snel centraal duo. Maar RPC kwam nog maar zelden voor onze goal.

In de rust werd nog gehamerd op het samenspel en dat het team dit samen over de streep moest trekken. Inmiddels waren Danny en Acheampong geblesseerd uitgevallen en vervangen door Joey en Tim van de O14. Zo snel als wij de 0-1 maakten, zo snel was het na de rust 1-2. Een verloren duel in de verdediging en de keeper te ver uit zijn goal maakten dat RPC al snel na rust de aansluiting maakten. De thuisspelende ploeg rook bloed en zette vol in op de gelijkmaker. Nu kwam het voor de Marvildrianen aan op strijd een samenwerken. Iets voor elkaar over hebben en het vuile werk voor elkaar opknappen. En dat gebeurde: Daan (met rugpijn) en Niek streden samen met Luuk en Ilias de verdediging aan en vormden een heuse muur voor de goal van de wedereom uitstekend keepende Guilio. Evan, Daantje en Joey probeerden op het midden de Eindhovenaren al te stoppen en als dat niet lukte, waren ze ook teruguit te vinden. Er was strijd om de punten. Ook Jesse, Tim en Thijs knokten mee. Toch werden we verrast door een afstandschot. Deze ging over Guilio heen en het stond 2-2. De teleurstelling was van iedereen af te lezen. De trainer vreesde voor een te grote klap, maar niets was minder waar. Het team herpakte zich en bleef strijden voor de punten. Een scrimmage voor de goal van RPC, een handsbal, een duwpartij en een duveltje uit een doosje: Tim kon de bal stiekem binnen tikken en de mannen van Marvilde stonden weer voor. De 2-3 moest nu toch wel over de streep getrokken worden, maar dat viel niet mee. Het bleef op en neer gaan. Dan wij een kans, dan zij een kans. Vlak voor tijd brak RPC nog een keer door. De bal werd door een van de Eindhovenaren met de hand meegenomen, maar helaas werd dit door de scheidsrechter niet gezien. In de hierna volgende scrimmage besloot de man in het zwart een penalty aan RPC te geven. Enkele protesten mochten uiteraard niet baten. De speler van RPC stond oog in oog met Guilio. En Guilio won! Met een heerlijke duk rammelde de keeper de bal uit de goal. De inlopende RPC-ers raakte de bal niet, maar de vingers van Guilio die het meteen uitschreeuwde van de pijn en zo ervoor zorgde dat het spel stil kwam te liggen. Hierdoor kregen wij de kans om ons te reorganiseren. De resterende 5 minuten waren spannend, maar door dat iedereen hard werkte en zelf onze geleende linksbuiten mee stond te verdedigen, kwamen er geen grote kansen meer voor de tegenstander. Na het eindsignaal van de scheidsrechter was de vreugde heel, heel groot. Supporters, de leidster en trainer en de spelers waren opgelucht en trots.

En dat laatste woord, TROTS, zou bijna het woord van de dag geworden zijn, ware het niet dat we dit verslag begonnen met een ander belangrijk woord: SAMEN. Samen hebben we gestreden voor de punten, samen hebben we een uitstekende prestatie geleverd. Geen goed voetbal, maar voor elkaar door het vuur gaan. En daar deden we allemaal aan mee. En dat maakt de trainer dan weer ongelooflijk TROTS.
En voor één iemand was de overwinning helemaal speciaal: Ruud Neutkens kreeg op zijn 50e verjaardag een heerlijke goal van zijn zoon en een overwinning van het team cadeau. Proficiat!