Een mooie afsluiting

Door drukke zondagen is het niet helemaal gelukt om alle wedstrijden van een verslag te voorzien. Dat is jammer, want vooral de wedstrijd tegen DBS verdiende nog aandacht. Een heroïsche strijd tegen een team dat dacht simpel van ons te winnen. Maar dankzij een enorme teamprestatie werden de coaches van DBS tot wanhoop gedreven. Al foeterend en mopperend stonden ze als een "coach Kikker" op het veld. En dat was een groot compliment voor ons team.
Er zaten echter ook hele teleurstellende wedstrijden in de serie. Dus met nog 1 wedstrijd te gaan, werd het tijd om onze ware aard te laten zien.

In Geldrop moesten we helaas Daan missen, maar Didier is een betrouwbare stand in. Geldrop begon fel aan de wedstrijd en zette Marvilde meteen onder druk. Toch kwam de eerste kans voor onze rekening. Danny dolde zijn tegenstander op het midden en zette Jesse voor de keeper. Jesse schoot hard over. Gezien het spelbeeld hing er een doelpunt van Geldrop in de lucht. Verzorgder veldspel en snelle spelers. Maar hard werken van onze jongens zorgde er voor dat we stand hielden. De wanhoopsschoten waren een makkelijke prooi voor Gulio.
Mike frommelde de bal langs zijn tegenstander en stuurde Evan weg. Als de rode zee uit de bijbel ging de weg naar de goal open en kon Evan makkelijk naar de goal. Een droge knal zorgde voor de verrassende voorsprong, 0-1. Terwijl de schrijver van dit verhaal nog aantekeningen aan het typen was, pikte Daantje de bal op na de aftrap en met een mooie actie zette hij Jesse vrij voor de goal. Boem! 0-2. Geldrop was de weg kwijt en Marvilde zette goed door. Even later stond Acheampong voor de goal, maar hij schoot net over. Het duurde 5 minuten voor Geldrop de wedstrijd weer in evenwicht trok en zelf weer in de buurt van de Blauwwitte goal kwam. Ze werden echter nooit gevaarlijk. Na een knappe omschakeling via Didier, kwam de bal bij Evan.Hij zag een gaatje en schoot. Zijn schot werd gekraakt, maar de goed oplettende Jesse kon de bal alsnog in de goal schieten. En zo stond het met de rust 0-3.

In de rust kwamen van alle kanten van het sportpark groen-witte shirts aangelopen. En de 12 man op het wedstrijdformulier werden aangevuld met zeker 4 extra bankspelers. Toen de scheidsrechter wilde starten, attendeerde Evan hem op dit feit. De scheidsrechter ging verhaal halen bij de Geldropse trainers. Deze waren "not amused"en haalden verhaal bij onze spelers. Jammer voor hen, maar een compliment voor onze jongens, die dit netjes afgehandeld hadden.
Geldrop startte heel fel en een onoplettendheidje in de verdediging zorgde voor de 1-3. Langs de kant werd dit als de winst van de Champions league gevierd. Het antwoord liet echter niet lang op zich wachten. Goed doorjagen van onze spitsen zorgde er voor dat Evan de bal kreeg. Hij schoot op de lat, maar weer lette Jesse goed op en scoorde de 1-4. Toch kwam Geldrop weer terug en zo werd het 2-4. Marvilde liet het hier niet bij en trok een blik samenwerking over. Hierdoor werden veel duels gewonnen, de tegenstander gedwongen tot het maken van fouten en zelf kregen de mannen weer kansen. De 2-5 en de 2-6  (Jesse en Evan) bekroonde het harde werken van het team. De spitsen joegen door, er werd voor elkaar gewerkt en zo kreeg Geldrop geen moment het idee dat het nog goed ging komen. Het laatste fluitsignaal  klonk en het seizoen zat er op.

Mannen, vandaag hebben we weer als een team geknokt voor de punten. Niet altijd mooi, maar heel effectief. Keeper, verdediging, middenveld en de spitsen, iedereen heeft vandaag zijn steentje bijgedragen. En daardoor hebben we vandaag gewonnen. Klasse mannen!!
Een speciaal woord van dank voor onze trouwe supportersschare. In voor en tegenspoed stonden zij langs de kant. Dank je wel. En nu op naar Vierhouten.