Gezellig “trainingskamp” gegarandeerd na nieuwe Derbywinst

Rood Wit V 5 (zon)

0 - 4

Marvilde 4 (zon)

Competitie

5e klasse 525

Datum

17 februari 2019 10:00

Accommodatie

Onbekend

Veldhoven, 18-02-2019

Rood Wit V. 5 – Marvilde 4

Zo vertel je aan je lezers over de aanstaande wedstrijd tegen Hoogeloon, en zo ben je een wedstrijdverslag aan het schrijven over de absolute kraker tegen de buren van Rood Wit 5. De wedstrijd tegen Hoogeloon werd namelijk helaas afgelast door onze consul, waardoor het vizier dus meteen gericht kon worden op een potje waarin (voorlopig) het verschil gemaakt kon gaan worden aan de kop van de ranglijst. Het enige gunstige aan de afgelasting was dat Hoogeloon al een inhaalwedstrijd had staan op 24 februari, zodat ons aanstaande trainingskamp niet voortijdig afgebroken zou hoeven te worden. De wedstrijd van gisteren zou dus ook meteen sfeerbepalend gaan zijn voor aankomend weekend en het weekend daarna (Carnaval!). Bij winst zou Rood Wit op 6 punten achterstand gezet worden en kon 2 weken lang de feestmuts op, maar bij elk ander resultaat zou de euforie omslaan in twijfel en werd de overige concurrentie de kans geboden om in te lopen. En dan duren 2 weekenden zonder kans op eerherstel lang. Vast een spoiler alert: dit Marvilde 4 doet niet aan faalangst, heeft geen podiumvrees en leeft voor dit soort wedstrijden. Zondag werd daar maar weer eens een duidelijke bevestiging van gegeven. En dat terwijl zaterdagmiddag om 14:00 het complete tenue nog gewassen moest worden! Hoe alles goed kwam valt te lezen in onderstaand verslag.

Eerst maar eens vertellen over het tenue. Wij hebben als team de beslissing genomen om een wasvrouw aan te stellen, maar helaas is ze al een tijdje uit de running. Daar had niemand rekening mee gehouden, dus zo kon het gebeuren dat onze tas nog ongewassen op het Jongelingsveld stond. Gelukkig werden de spullen zaterdagmiddag al opgehaald door Mark B. en Mark de J. (de Messi van Meerveldhoven, niet die gok- en moordlustige tenniscoach), anders was de stinkende was onopgemerkt gebleven. En als je dan in ogenschouw neemt dat de wedstrijd tegen DVS volgens bepaalde niet-objectieve getuigen 3 uur en 47 minuten geduurd heeft, kun je je een voorstelling maken van het odeur in de tas. En ook in dit soort situaties komt de onverstoorbaarheid van de mannen met een missie weer boven drijven. Mark B. besloot zijn moeder te bellen (Mama B.), en zij begreep de urgentie meteen. Het is dus aan haar en haar zoon te danken dat we gisteren weer fris en fruitig aan de wedstrijd konden beginnen en dat zal uiteraard niet vergeten gaan worden! Om en nabij 09:15 was bijna iedereen gisteren aanwezig op sportpark De Korze, en moest er meteen een teleurstelling verwerkt gaan worden. Samba Keesie was niet geheel fit, en het was maar de vraag hoe lang hij het vol zou gaan houden. En waar we normaal heel dik in de fitte spelers zitten, was dat gisteren niet echt het geval. 2 wissels die terug aan het komen waren van een blessure (Rik en Robert), onze vriend Martijn die veel last van zijn rug had en alleen voor absolute nood inzetbaar was en glitterkoning Louis die nog steeds last heeft van zijn nekhernia en dus ook maar beperkt inzetbaar was. En dan nu de 11 die het vanaf het begin af aan moesten gaan doen: Rob; Kees, Berlo ©, Marcel, Glenn; Jan, Frank, Marcel, Hans, Kevin; Pul. Dit lijkt een behoudende 4-5-1 van een coach met schrik, maar is in werkelijkheid een soort 2-6-1-1 waarin ieders kwaliteiten optimaal benut zouden gaan worden. En waar onze tegenstander in onze eerdere ontmoeting niet compleet was, waren alle kanonnen er nu wel bij. Spektakel gegarandeerd dus. Daar was in het begin van de wedstrijd echter nog niet veel van te merken, want onze helden begonnen furieus aan de wedstrijd. Na 3 minuten rond spelen van het ene blauwhemd naar het andere, werd Jan door Keesie op rechts diep gestuurd. Zijn prima voorzet kon niet afdoende verwerkt worden door de Roodwitter goalie en viel voor de voeten van vedette Hans, die op zijn beurt geen moeite had om dit buitenkansje te verzilveren. Daar was al vroeg in de wedstrijd de 0-1 voorsprong, en dat zou toch het nodige vertrouwen moeten geven. Ook na de goal bleef Marvilde 4 het spelbeeld bepalen, maar daar kwam een kentering in toen Hans 10 minuten mocht gaan afkoelen na een charge op spielmacher Dielesen van Rood Wit en Kees zich moest laten vervangen door Robert. De organisatie was even weg en Rood Wit rook bloed. De eerder genoemde Dielesen trok het spel steeds meer naar zich toe, zonder dat daar echter heel veel gevaar uit kwam. Het grootste gevaar kwam van ons zelf, toen captain van Berlo een scherp ingedraaide vrije trap bewust op de lat boven keeper Rob kopte. Pul besloot na een half uur dat het echt beter was dat Rik in de spits zou gaan staan, want dit speltype lag hem toch niet helemaal. Zoals bekend bezit onze balvaste spits een enorme snelheid, maar helaas niet op de eerste 100 meter. Pul mocht gaan rusten en met de voortdurende dreiging van Rik kwam de hoogstaande wedstrijd meer in balans. Met deze balans en met de 0-1 voorsprong werd de rust bereikt en werd tijdens de thee besloten dat er nog 45 minuten gas gegeven moest gaan worden zodat de 3 punten mee naar Meerveldhoven zouden gaan. Maar wie na de rust een stormloop van Rood Wit had verwacht kwam bedrogen uit. De wedstrijd kantelde steeds meer de kant van onze helden op namelijk. De immer geprezen verdediging stond als een huis, onze bermuda driehoek op het middenveld liet de eerder gelauwerde Dielesen steeds maar weer verdwijnen en de verdediging van Rood Wit kreeg geen rust met de constant sleurende Rik en de dreigende acties van Hans. Maar ondanks dat overwicht was het nog steeds maar 0-1. Een klein slippertje en we zouden weer terug bij af zijn. Rood Wit kwam echter niet verder dan een vrije trap op een gevaarlijke plaats en een corner, dus mogen er flink wat veren in de kontjes van Rob, Berlo, Marcel, Jan en Glenn gestoken worden. Grote klasse mannen! Pul kwam er rond de 70^e minuut weer in voor de moegestreden Kevin, en de omzetting die daarop volgde bleek de opmaat te zijn naar de genadeklap. De 0-2 hing al een hele tijd in de lucht, maar het duurde tot de 75^e minuut alvorens deze dan ook daadwerkelijk viel. Jan stuurde Frank weg op rechts, Frank leverde een strakke voorzet af op Hans en laatstgenoemde besloot er een schilderij van te maken. Op fantastische wijze werkte hij de bal halfhoog achter het standbeen binnen en brak daarmee meteen iedere vorm van verzet. 0-2, wedstrijd gespeeld. Het was wachten op meer goals en die kwamen er ook. In de 81^e minuut leverde Pul een magnifieke steekbal af op Rik. De zoon van levende legende Peter Janssens kreeg de bal niet langs de keeper, maar de rebound was aan Frank wél besteed. 0-3 dus en wat fijn dat Frank weer fit is! Er komt vast nog wel een keer een helftje rust aan dit seizoen, maar in deze vorm moet ik nog even kijken wanneer. Hans kreeg last van kramp, maar dat weerhield hem er niet van zijn hattrick te completeren in de 88^e minuut. En dat terwijl vervanger Louis al klaar stond! De scheids wilde echter niet wisselen, want dan moest er tijd bijgetrokken worden en dat zocht hij niet zo. Nooit saai die zondagochtenden langs de lijn! Robert kreeg de bal op z’n Roberts bij de geheel vrijstaande Rik, en die gunde de wedstrijdbal aan Hans door keurig breed te leggen en Hans een niet te missen kans te bieden. 0-4, en dit was tevens de eindstand. Hans kreeg alsnog zijn publiekswissel en Louis een uitstekende mogelijkheid op de 0-5, maar dat was teveel van het goede. Een méér dan voortreffelijke teamprestatie brengt ons weer een stap dichter bij de onsterfelijkheid, maar we weten allemaal dat we er nog lang niet zijn…

Na het laatste fluitsignaal feliciteerde onze uiterst sympathieke tegenstander ons al met het kampioenschap. Mannen als Michel Jansen, Dirk Jansen en Wim van Uum lopen al lang genoeg mee om te weten hoe het haasje hoest, maar de felicitaties zijn voorbarig. Zij hebben namelijk nog niet tegen RKGSV gespeeld dit seizoen en dat is nu onze voornaamste uitdager op 5 punten. Onze Dorpse vrienden kunnen ons dus nog enorm helpen dit seizoen en ik beloof plechtig dat dat beloond zal gaan worden! De komende 2 weken dus geen wedstrijd voor onze helden, maar in plaats daarvan aankomend weekend met z’n allen cultuur snuiven in het zonnige zuiden. Zeer waarschijnlijk gaat daar ook een klein pilsje bij gedronken worden en als ik ook maar iets kan onthouden zal ik een kleine sfeerreportage verwerken in mijn volgende verslag. Dat verslag zal volgen na de thuiswedstrijd tegen het 5^e van Unitas’59 op 10 maart om 11:00, als hopelijk de hangtafels weer naar buiten kunnen na de wedstrijd en iedereen weer wat langer blijft hangen. Tot die tijd wens ik iedereen alvast een fantastische carnaval toe, doe geen dingen die ik ook niet zou doen en ben lief voor elkaar. Alaaf en tot lezens!