Op wraak belust DVS komt van koude kermis thuis

DVS 3 (zon)

1 - 6

Marvilde 4 (zon)

Competitie

5e klasse 525

Datum

7 april 2019 12:00

Accommodatie

Onbekend

Veldhoven, 12-04-2019
DVS 3 – Marvilde 4

Na afgelopen zondag weten we één ding zeker: de 2-1 van Davy Janssen in de 103^e minuut in de thuiswedstrijd tegen DVS zat de mannen uit Aalst niet echt lekker. Toegegeven, 13 minuten blessuretijd (uiteindelijk 15 waarin DVS nog 2 prima mogelijkheden kreeg om de 2-2 te maken) lijkt inderdaad nogal veel, maar als je vanaf minuut 1 tijd gaat rekken kan dat gebeuren. Andersom waren wij waarschijnlijk ook niet blij geweest, maar dat even terzijde. DVS probeerde afgelopen zondag die frustraties om te zetten in prestaties en kwam daar een helft lang nog best aardig mee weg, maar moest na de rust lijdzaam toezien dat ze volstrekt kansloos waren tegen een team dat simpelweg een paar klassen beter was. En dat had denk ik niemand aan zien komen in de week voorafgaand aan de wedstrijd. De waslijst met geblesseerden en afwezigen werd almaar groter en groter, tot een punt waar er zelfs niet genoeg veldspelers meer voorhanden waren. Dan zit je niet op te wachten als je tegen een team moet dat per se van je wil winnen. Maar daar waar vorig seizoen echt alles tegen zat, zit het dit seizoen dan ook wel heel erg vaak mee. Onze vrienden van het 3^e waren namelijk vrij en daar zitten genoeg spelers in die ons heel graag vooruit willen helpen. Wie onze versterkingen waren en hoe we weer een stap dichter bij de titel zijn gekomen valt te lezen in onderstaand verslag.

Niet de minste versterkingen deze zondag vanuit ons 3^e. Zoals altijd als we in nood zitten is oer-Marvildriaan Rob van de Schoot de eerste die ons uit de brand helpt en dankzij zijn lobby kwamen daar Alexander Aalten en Nick Vonk nog bij. Met die drie kun je de strijd wel aangaan! Zeker het meedoen van Aal was van vitaal belang aangezien al onze eigen centrale verdedigers in de lappenmand zaten. Zo ontstond de volgende opstelling: Rob; Dave, Frank ©, Aal, Glenn; Nick, Mark, Hans, Johan; Pul en Schootje. Het lijkt een 4-4-2, maar een beetje Marvilde-volger zal inmiddels wel begrijpen dat Mark het best druk had in z’n eentje… 5 offensief ingestelde spelers en dan zat Rik nog op de bank! Kees, Mark B. en de niet geheel fitte Marcel vergezelden onze jonge vriend. Vanaf de aftrap waren de intenties van beide teams dan ook meteen duidelijk: een super-aanvallend Marvilde tegen een op de counter loerend DVS. En net als in de thuiswedstrijd werd DVS in de kaart gespeeld, al kon daar niemand de schuld van worden gegeven. Aal liet rondom de middenlijn de bal net iets te ver van zijn voet springen en de DVS-geweldenaar Kelly Leemans bedacht zich geen moment. Hij haalde meteen uit van zo’n 50 meter en liet Rob volledig kansloos. Rob is namelijk een meevoetballende keeper en stond op dat moment niet op zijn lijn dus kon hij de bal alleen maar nakijken. Mark Buizert was de eerste om te melden dat dit bij hem nooit gebeurd zou zijn, aangezien hij al heimwee krijgt als hij 5 meter van zijn lijn af is. Met de thuiswedstrijd in het achterhoofd was dit absoluut niet het gewenste scenario, maar de zorgen bleken al snel onterecht. Vol risico werd meteen weer de aanval gekozen en dat resulteerde in de 5^e minuut al in de gelijkmaker. Mark vond de ruimte achter de verdediging waardoor Rob alleen op de keeper af kon. Koning frommel bewaarde de rust en werkte koel en klinisch af; 1-1, dat was een enorme opsteker zo vroeg in de wedstrijd. En na de gelijkmaker was het eigenlijk meteen weer eenrichtingsverkeer. Zo heel af en toe verloor Mark wel eens een duel tegen zijn 4 directe tegenstanders, maar dan was daar altijd Aal of Frank om de situatie te redden. Aal speelde een geweldige pot, maar Frank was zeker net zo goed. Hij kan soms dan wel onverschillig overkomen voor de buitenwereld, maar in de wedstrijd is het altijd 100%. De spitsen en middenvelders van DVS hebben geen fijne middag gehad en zeker de eerder genoemde Leemans zal nog wel eens terug denken aan het luchtduel met Aal in de eerste helft. Het wachten was ondertussen op de 1-2, maar die liet nog even op zich wachten tegen een dapper verdedigend DVS. Het duurde tot de 27^e minuut eer de bevrijdende treffer viel, maar het was het wachten meer dan waard geweest. Frank had al een paar matige pogingen van afstand gedaan, maar de 3^e poging was wel kassa. Hij zette zijn hoef tegen een afvallende bal op zo’n 25 meter van de goal en de keeper van DVS heeft de bal alleen maar gehoord. Normaal gesproken word je opgepakt voor het gebruik van zoveel geweld. Na de 1-2 werd het ook meteen wat onvriendelijker met irritante overtredingen over en weer, maar zonder kleerscheuren werd de rust gehaald. Met Kees en Rik voor Pul en Nick werd begonnen aan de 2^e helft in de wetenschap dat RKGSV weer punten had laten liggen, dus deze wedstrijd moest winnend over de streep getrokken worden. Het werd nog heel even benauwd toen Rob 10 minuten mocht gaan zitten van de overigens geweldig leidende scheidsrechter vanwege iets te felle kritiek (waar hij wel gelijk in had), maar typisch genoeg werd in die ondertal situatie de definitieve nekslag toegediend. Daar waren overigens al meer dan genoeg kansen voor geweest, maar het ontbrak telkens aan de afronding. In de 63^e minuut was het Glenn die Rik diep stuurde. Rik behield keurig het overzicht, bediende Hans en onze vedette zorgde voor de beslissing. Dat was de 1-3 en 5 minuten later al viel de 1-4. Het was Buizert (ingevallen voor Rob van K. in de rust) die met een fenomenale uittrap Rik lanceerde en als die op snelheid ligt zie je die niet meer terug. Rik passeerde de keeper en leek wel heel lastig uit te komen, maar geen hoek is moeilijk genoeg voor ons tieneridool. Met de veilige 1-4 voorsprong kon de wedstrijd rustig uitgespeeld worden, want DVS geloofde het allemaal wel. Toch liep de teller nog een klein beetje op. In de 73^e minuut viel de mooiste uitgespeelde goal te noteren. Deze keer was het Hans die Mark alleen op de keeper af stuurde. Mark had zijn sublieme wedstrijd kunnen belonen met een goal, maar zo steekt de Messi van Meerveldhoven niet in elkaar. Hij zag met zijn timmermansoog al snel dat Schootje er veel beter voor stond, legde de bal breed en Rob faalde niet voor een lege goal. In de 75^e minuut werd het ook nog 1-6, en nu was het de beurt aan Nick die knap binnen wist te schieten op aangeven van Rob. Daarmee was de wedstrijd helemaal klaar. Toch zat er nog steeds wat frustratie bij sommige DVS-ers, wat resulteerde in een aanslag op de enkels van Rik. Gelukkig zonder gevolgen, want anders had deze wedstrijd wel een hele vervelende nasmaak gekregen. Zo zijn we weer een wedstrijd dichter bij het ultieme doel gekomen, waarvoor enorme dank uit mag gaan naar onze vrienden van het 3^e. Zonder hen hadden we het waarschijnlijk niet gered afgelopen zondag en dat zal door ons niet vergeten worden.

Het is een heel simpel rekensommetje geworden. Winnen we zondag van Maarheeze en winnen we donderdag de 25^e april van RKGSV dan zijn we niet meer te achterhalen en dus kampioen. Je merkt aan alles en iedereen dat de wedstrijd van afgelopen zondag een cruciale was, maar dat wil niet zeggen dat iedereen nu al op z’n lauweren kan gaan rusten. Ik bespeur gemakzucht en dat staat me tegen. En dan laat mij maar lekker overal beren op de weg zien, maar ik hoor alleen maar van alles over de wedstrijd tegen RKGSV en niks over de wedstrijd van aanstaande zondag tegen Maarheeze. Want zoals het er nu voor staat gaan we die wedstrijd niet eens met 11 man eindigen gezien de vele blessures, afwezigen en mensen die naar PSV moeten. Mocht je zondag onverhoopt niet winnen, dan ziet alles er weer een heel stuk anders uit en dus wordt er weer een topprestatie verwacht. Na zondag praten we verder. Let op! Om 10:00 i.p.v. 11:00 op ons eigen Jongelingsveld. Wellicht tot dan!