Ook Hoogeloon na rust geëlimineerd

Marvilde 4 (zon)

7 - 0

Hoogeloon 3 (zon)

Competitie

5e klasse 525

Datum

31 maart 2019 11:00

Accommodatie

Onbekend

Veldhoven, 01-04-2019
Marvilde 4 – Hoogeloon 3

1 ding moet ik als eerste kwijt: ik heb echt staan te genieten van de 2^e helft zondag! Ik was al eindverantwoordelijke, manager, vertrouwenspersoon, tactisch meesterbrein en Noord-Korea voor de helden van Marvilde 4, maar na afgelopen zondag ben ik ook een enorme grote fan. Ik kan vast verklappen dat het 7-0 is geworden na een 0-0 ruststand, maar de wijze waarop die overwinning tot stand kwam is zéér indrukwekkend te noemen. En dat tegen de tegenstander die ons in de openingswedstrijd van het seizoen nog op een 2-2 gelijkspel hield! Nu was die puntendeling nogal geflatteerd te noemen, maar daar vraagt niemand meer naar aan het einde van het seizoen. Gisteren is gebleken dat wij onszelf zijn gaan ontwikkelen in de loop van het seizoen en dat er bij onze tegenstander de rek wel een beetje uit is. Het is wel zo dat de beste spelers van Hoogeloon óf niet mee deden óf geblesseerd uit vielen, maar dan is het nog geen uitgemaakte zaak dat je even makkelijk gaat winnen. De titel nadert met rasse schreden, maar niks is zeker totdat het definitief is! Hoe je door het inbrengen van 4 intelligente backs je elftal kan veranderen in een nietsontziende aanvalsmachine valt hieronder te lezen.

Hoogeloon-uit was een wedstrijd die bij eenieder nog grif in het geheugen staat. Kort samengevat: gemiste kansen aan onze kant en een penalty tegen in de laatste minuut die je van een kilometer afstand aan zag komen. Onze Kempische broeders zijn inmiddels de koningen van de remises te noemen met 5 gelijke spelen uit 13 wedstrijden, terwijl wij uit die seizoen ouverture de motivatie hebben gehaald die nodig was om voor de titel te gaan strijden. En met Barry Graat in de spits weet je dat het een zwaar potje wordt als Marvilde-defensie zijnde. Eerste lichtpuntje was dat de Loonse Tormacher niet afgereisd was naar Veldhoven zondag, waardoor er opgelucht adem gehaald kon worden door captain Berlo en zijn verdedigende matties. De opstelling dan: Buizert; Louis, Berlo ©, Marcel, Martijn; Kees, Frank, Mark, Hans; Pul en Johan. Onze bank: Dave, Bert, Glenn en Bram. Het begin van de wedstrijd was nog wel aardig te noemen met een paar halve kansjes van onze kant, maar al snel raakte de wedstrijd in een impasse. Er zat geen verrassing in ons aanvalsspel waardoor de Loonse defensie niet echt in verlegenheid werd gebracht, terwijl wij waakzaam moesten zijn voor de lange bal vanaf het middenveld over onze verdediging heen. Dat leverde Hoogeloon geen enkele kans op, terwijl onze helden grossierden in schoten van te ver waar alleen een toevallig overvliegende meeuw echt schrik van heeft gekregen. De 0-0 ruststand was dan ook even logisch als verontrustend te noemen. Er moest iets gaan veranderen om tot kansen te gaan komen, dus gooide het Technisch Hart het hele elftal op de schop. Bert werd rechtsback, Bram linksback, Dave kwam centraal bij Erwin te spelen waardoor Marcel doorschoof naar het middenveld, Glenn werd rechtshalf, Martijn linkshalf, Hans ging van linkshalf naar “10” en Frank werd spits. Buizert, Berlo en Mark mochten wel op hun positie blijven staan en Pul, Johan, Louis en Kees mochten gaan rusten. En om tot meer kansen te komen gingen we dus met 1 spits spelen i.p.v. 2. Een open hart operatie met 12 omleidingen is minder gecompliceerd uit te voeren dan het opereren vanuit deze tactiek, maar zoals al vaker aangegeven bestaat Marvilde 4 uit bovengemiddeld intelligente voetballers. Het was voor mij dan ook absoluut geen verrassing dat na 2 minuten spelen in de 2^e helft het bal werd geopend. Dave speelde in, Glenn stapte over en dat gaf Hans een vrij speelveld. Uiterst beheerst opende onze vedette de score en meteen viel alle spanning weg. Zo is dus ook de naam Glenn weer gevallen. Vorige week gooide hij de wedstrijd al op slot en besloot afgelopen zondag om dat doodleuk over te doen. En hoe! In de 49^e minuut besluit Glenn een corner te gaan nemen (wat al vreemd over kwam), maar daar zat een gedachte achter. Hij besloot tot de korte corner, krijgt de bal terug van Hans en legt de bal met links van buiten de 16 prachtig in de lange hoek. De beugel van de lange hoek welteverstaan. Op het moment dat de bal het linkervoetje van onze terriër verliet wist iedereen het al: dit wordt weer zo’n wereldgoal. Ook het juichen was weer fantastisch, maar na deze goal bleek het vat nu wel even leeg te zijn. Er kwam iets teveel overmoed in zijn spel, wat resulteerde in eigenaardige wippertjes en eindpasses over 40 meter. Begrijpelijk, maar nooit meer doen aub.. J De wedstrijd was in de tas, de vraag was alleen wat de eindstand zou gaan worden. Het leek wel een speeltuin voor onze voorwaartsen en dat resulteerde in de 57^e minuut in de 3-0. Frank zette goed druk en bood Hans een niet-te-missen kans. In de 60^e minuut was Frank zelf de afmaker (keurig afgemaakt overigens), maar gaan de credits naar Mark. Glenn en Bert bezorgden door goed stoorwerk de bal bij Mark, die met een elegante pirouette zijn directe tegenstander passeerde al ware het een pion en de bal perfect in de loop van Frank legde. Frank aarzelde niet en werkte hard en hoog af waardoor de 4-0 een feit was. De 5-0 was weer zo’n absolute schoonheid en wie anders dan Martijn mocht zijn handtekening onder dit kunstwerk zetten. We schrijven de 68^e minuut als Martijn volledig vrijstaand de bal mag ontvangen van Mark en zijn weg vervolgd richting de goal van Hoogeloon. De keeper aarzelde en zette een stap naar voren, en dat was net wat onze meester-technicus nodig had. Met een fantastische boogbal over de keeper in de lange hoek werd de 5-0 op het bord gebracht. Zoveel schoonheid is niet met een pen te beschrijven, dus ik ga ook geen verdere poging doen. Inmiddels waren Johan en Pul weer in het veld gekomen voor Frank en Hans, zodat zij ook nog even aan hun moyenne konden werken. Johan scoorde in de 72^eminuut de 6-0 op prima aangeven van Pul, en Pul zelf mocht het slotakkoord verzorgen in de 89^e minuut op aangeven van Frank. Frank ja, want inmiddels was ons centrale verdedigingsduo ook al gewisseld. Hopelijk zijn Marcel en Erwin volgende week weer hersteld, maar vooral voor Erwin is het afwachten. Op onze enorme lijst van mogelijke voetbalblessures stond bij ons allebei nog geen vinkje bij de hamstring, maar nu alleen nog maar bij mij. Ondanks dat alles zijn we weer een stap dichterbij ons einddoel, maar zeker is dat we het aankomende zondag niet zo makkelijk zullen gaan krijgen. Dan wacht DVS op ons in Aalst-Waalre en die hebben nog een appeltje te schillen met ons.

Eerst nog maar even terug naar afgelopen zondag. Het was na de wedstrijd uiteraard prima toeven in ons clubhuis. Zeker omdat ons 3^e ook gewonnen had en na de uitslagen in hun competitie ook weer alles in eigen hand heeft. Dan mag een “we are the champions” en het “Marvilde Hopsasa” natuurlijk niet ontbreken en DJ Louis draaide ze dan ook allemaal. Toch kwam ’s middags al snel de wake-up call dat niet alles vanzelfsprekend is. PSV wint altijd in de Arena, maar nu ineens niet. Dat kan een incident zijn, maar geeft wel aan dat niemand onverslaanbaar is. Wij dus ook niet en dat wil ik graag mee geven aan de spelers van het instituut Marvilde 4. Momenteel hebben we voor aanstaande zondag namelijk precies 11 fitte mensen, waarvan 2 keepers. Dat is niet goed, zeker niet gezien het loodzware programma voor de komende weken. Er zit zelfs een dubbel programma tussen en dan heb je iedereen nodig. We zijn er dus nog lang niet mannen, ondanks dat het merendeel van jullie al heel de maand Mei vrij heeft gepakt. Zondag beginnen we aan de eindfase van de competitie, en laten we er voor zorgen dat die start niet vals gaat zijn. 12:00, Sportpark de Aalstervelden te Waalre. Tot dan!