Doordenderen.

Na een wedstrijd waarin we het ons veel te moeilijk maakte en een paar gemakkelijke wedstrijden, kwam vandaag EFC op bezoek. Op papier een concurrent. En dan liglt er altijd onderschatting op de loer. Met een "nieuwe" coach (Jeroen) en de ondersteuning van leidster Tamara, begonnen de blauwwitten vol zelfvertrouwen aan de een na laatste wedstrijd in deze ronde. Bij winst zouden de Marvildrianen niet meer in te halen zijn.

Trainer Stef zat in Essen (grootste spellenbeurs van de wereld, dus dan is hij een beetje afgeleid) en logde mooi op tijd in op alles te volgen via de blog. Al na twee minuten trilde de telefoon in Duitsland en stond het 1-0. Jesse gaf de bal aan Evan en die schoot prima de 1-0 binnen. Nog voor Stef reactie kon geven, zag hij de 2-0 op het bord verschijnen. Ditmaal schoot Daantje een pass van Jesse binnen. Het leek weer een monsterscore te worden. EFC probeerde wat terug te doen, maar de kans ging over de goal. Vrij snel daarna schoot Jesse de 3-0 binnen. De assist is tot nu toe anoniem, maar ik hoor vast nog wel wie dat was.( zondag 9.50 appt Evan dat hij de assist had) De minuten daarna werden we teruggedrongen en nam EFC het initiatief. Met lange ballen werd de bonkige spits gezocht en dat zorgde voor nervositeit bij de boys uit Meerveldhoven. Toch wist Yoep met een prima corner Evan te bereiken. Deze had er twee pogingen voor nodig, maar scoorde de 4-0. Hierna kwam EFC terug en maakte de 4-1. Hierop soleerde Evan naar de 5-1 en leek er geen vuiltje meer aan de lucht. De scheidsrechter dacht Bas te zien vasthouden in de 16 meter en gaf EFC een penalty. Terecht of onterecht, het werd 5-2 en dat was ook de ruststand. Ondanks nog een mooie kans van Thijs.

Na de rust werd het onrustig in Veldhoven en onrustig in Essen. Kansjes over en weer en een stille blog zorgden voor onrust bij Stef in Essen. Toen EFC ook nog terug kwam tot 5-3, sloeg de paniek toe. Het spel dat hij aan het spelen was, verloor zijn aandacht en de telefoon beheerste zijn blik. Het spel werd dan ook kansloos verloren. Dat maakte niet uit, want in Veldhoven moest het gebeuren. Tandje erbij jongens!! Na wat omzettingen op het middenveld, kregen we de controle weer over de wedstrijd. Toch bleef het scorebord lang staan op 5-3. Toen Miguel omviel, kreeg Marvilde ook een penalty. Luuk legde aan en scoorde. 6-3, de rust keerde terug op sportpark Jongelingsveld en op de beursvloer in Essen. Wat later werd er afgefloten.
Er werd nog even contact gezocht met Bladel, waar de plaatselijke ploeg ook gewonnen had, zodat eem definitieve eerste plaats pas over twee weken gevierd kon worden.

Lekker boys, weer 3 punten. "Iedereen verliest, behalve wij", zingen ze bij FC Eindhoven. Dat kunnen we hopelijk over twee weken ook zingen. Maar blijf scherp, hou de linies gesloten en denk er niet te licht over. Er volgt vanzelf een nieuwe en zwaardere competitie, dus blijf gefocust. Dank aan Tamara en Jeroen voor het coachen en het bloggen en Ruud voor de foto's. Stef speelt nog effe een spelletje. Fijn weekend.