Maatje te groot

Eindelijk zat de vakantie er op en konden we ons opmaken voor de eerste bekerwedstrijd. De opzet is door de KNVB helemaal veranderd en we spelen tot de herfstvakantie alleen maar bekerwedstrijden. En dit weekend stond de uitwedstrijd tegen de Raven op het programma. Omdat Google niet altijd je beste vriend is, hebben een aantal auto's Luijksgestel van diverse kanten gezien, voor we op de goede plek waren.
Na de warming up kon de wedstrijd van start gaan.

De eerste minuten stonden we goed en konden we behoorlijk meekomen. Wel was al meteen zichtbaar dat de Raven een goed ingespeeld team was. Toch waren het vooral Danny en Daantje die al storend regelmatig hun duels wonnen en voor de aanvallende impulsen zorgden. De altijd sjouwende Mike was voorin ook weer een echte stoorzender. Het eerste half uur was het echt over en weer met aanvallen en leek het vooral een strijd op het midden te worden. Een enkele keer werd de diepe bal er te laat uitgehaald en met een snelle rechtsbuiten van de Raven kreeg Gulio de kans om weer een glasrol te pakken. Enkele goede reddingen hielden ons op de been. Terwijl de laatste pass aan onze kant steeds net aangeraakt werd door de tegenstander, of gewoon net niet goed genoeg was. De blauwwitten kregen hierdoor niet echt een kans. Ondanks de goede bedoelingen tussen Evan en Jesse vielen de ballen net niet goed. 
Na een half uur sloeg de tegenstander toe. De afstand tussen middenveld en verdediging was te groot en de Raven was er snel met veel mensen uit. 1-0. Langzaam ging de conditie ons parten spelen en werden we steeds een beetje verder teruggedrongen. Omdat we ook wilde scoren, gingen we uit positie lopen en werd de druk bij balverlies nog groter.

Ook in de tweede helft zag je dat de keuzes steeds vaker verkeerd waren. Voor de wedstrijd en tijdens de rust werd er gesproken over controle op het middenveld, maar doordat we daar te ver naar voren stonden, bleef de druk op onze verdediging groot. Na tien minuten beloonde de Raven zich met een droge knal en werd het 2-0. Iets later een te laat ingezette tackle van Daan. Penalty! Terecht wees de arbiter naar de stip en vanaf elf meter was onze keeper kansloos. Ondanks de ruime achterstand probeerden we af en toe toch te combineren naar voren, maar de goed opgestelde tegenstander gaf ons voor hun 16 meter geen kans. Toen ook Thijs een verkeerde beslissing nam (Geel), kwamen we met 10 man te staan en werden de ruimtes in het veld nog veel groter. Jesse, even gepositioneerd op het midden, nam in de slotfase een aantal keer de beslissing om de bal op te halen, in plaats van alleen maar diep te staan. Dit mag hij vaker doen, want hierdoor konden we de bal op het midden makkelijker kwijt en kwamen we iets beter in ons spel. Toch was de conclusie duidelijk: De Raven was een maatje te groot.

Inzet en wil daar ontbrak het vandaag niet aan. Conditie en positiespel wel. Als we de komende trainingen allemaal een schepje er bovenop doen en er ook allemaal zijn, kunnen we daaraan werken. Want juist met veel man op de training kunnen we goed oefen op posities en kunnen we daar weer stappen in maken. Hard gestreden vandaag, maar er is ruimte voor verbetering.