Droomscenario kan waarheid worden na moeizame zege

WODAN 8 (zon)

2 - 5

Marvilde 4 (zon)

Marc Pullens (vrije trap)

25'

Martijn Everts (schot)

40'

Hans Regeling (intikker)

... (penalty)

45'

... (intikker)

60'

85'

Hans Regeling (solo)

90'

Martijn Everts (intikker)

Competitie

5e klasse 525

Datum

5 mei 2019 9:45

Accommodatie

Onbekend

Was het allemaal even goed afgelopen zondag? Nee, dat zeker niet. Er was zelfs nog een fase van onnodig billen knijpen tegen een vervelende tegenstander die nergens aanspraak op mocht maken, maar toen het laatste fluitsignaal klonk stond er wel gewoon een veelzeggende 2-5 op het scorebord. Zo werd de wedstrijd die gewonnen MOEST worden dus beslist in Meerveldhovens voordeel en kunnen de kampioensfestiviteiten al bijna opgestart worden. Nog 1 overwinning is nodig om een waar volksfeest los te laten barsten, maar dan zal er aankomende zondag eerst nog afgerekend moeten worden met Geldrop 4. Voorwaar geen makkelijke opgave aangezien Geldrop een prima elftal heeft, maar gesteund door het thuisvoordeel en onze fantastische supporters moet het volgende week gewoon gaan gebeuren. Omdat wij dat verdienen, zo’n beetje heel het seizoen bovenaan gestaan hebben, er altijd stonden in de wedstrijden dat het er echt om ging (de 2 verliespartijen tegen RKGSV tel ik niet mee als sleutelpartijen) en gewoon het leukste en beste voetbal spelen in onze competitie. En dan vergeet ik nog te zeggen dat we als team steeds meer naar elkaar toe gegroeid zijn dit seizoen, waardoor ik ook volgend seizoen vanaf de eerste bekerwedstrijd weer ga roepen dat we kampioen gaan worden. Maar dat is van later zorg. Eerst die felbegeerde overwinning zien te boeken volgende week, anders is de veldslag van afgelopen zondag zonder waarde geweest en dat zou enorm veel zonde zijn van alle moeite die er in gestoken is. Een verslag van een rommelige sleutelwedstrijd.

Aan manschappen wederom geen gebrek in de week voorafgaand aan de wedstrijd tegen WODAN. 5 afwezigen vanwege uiteenlopende redenen (Davy was jarig, proficiat!), maar dan hou je er nog 16 over. Helaas moest Marcel zich zaterdagavond ziek melden, maar gezien de enorme druk die op de wedstrijd lag was het Technisch Hart dat zondagochtend al weer vergeten. Bij controle bleek Marcel nog steeds ziek, dus hij kon echt niet mee (sorry voor de overlast vriend! X). 15 is ook genoeg en daar kwam de volgende opstelling uit voort: Buizert; Bert, Berlo, Dave, Martijn; Kees, Frank, Mark, Hans; Pul en Johan. De wissels: Bram, Kevin, Jan en Glenn. Snel scoren en heel blijven was het devies en dat lukte bewonderenswaardig goed. Na 2 minuten was het namelijk al raak! Pul ging achter een vrije trap staan op zo’n 20 meter van de goal en schoot die onberispelijk via wat omwegen binnen. Een beter begin had niemand kunnen wensen en het leek echt onmogelijk dat WODAN nog terug zou komen in de wedstrijd. Die hadden het namelijk veel te druk met zeiken op de scheids waardoor wij rustig de bal rond konden laten gaan en op zoek konden naar meer goals. En die kwamen er ook gelukkig. De 0-2 was er eentje om in te lijsten overigens. In de 20^e minuut besloot Hans om een corner ineens terug te leggen op Martijn en de man met de mooiste trap van heel de regio schoot de bal met zijn gouden linkervoet over de keeper heen in de lange hoek vanaf zo’n 23 meter. Een juweel van een goal en een verdubbeling van de marge. WODAN bleef stug doorgaan met hun negativisme, waardoor er voor ons nog steeds geen reden was om ons ergens zorgen over te maken. Zelf bleven we positief en in veel gevallen begripvol naar onze tegenstander toe en dat gewenste gedrag werd in de 35^e minuut beloond met de 0-3. De keeper van WODAN kon een lange bal van achteruit niet goed verwerken en bood Hans een niet te missen kans. Onze vedette kon de bal binnen lopen en daarmee leek de wedstrijd helemaal beslist. Nog steeds was er niks vernomen van enige voetballende intenties van Wodan-zijde, maar iets later zou blijken dat je dat niet altijd nodig hebt om terug te komen in een verloren wedstrijd. In de 40^e minuut waaide een voorzet van WODAN tegen het gezicht en misschien een klein beetje tegen de arm van Dave aan. De scheidsrechter van dienst besloot na 40 minuten gezeur richting zijn persoon WODAN te belonen met een penalty om op die manier verdere escalatie te voorkomen denk ik. Hoe dan ook, de penalty werd binnen geschoten en zo gingen we met 1-3 de rust in i.p.v. 0-3. Nog niks aan de hand uiteraard, maar nog zo’n toevallige goal en dan wordt het toch nog penibel. Grote tegenvaller in de rust, want baken van rust en captain Erwin kon niet verder. Frank eigenlijk ook niet vanwege rugklachten, maar die waren veroorzaakt door het werken in de tuin dus die tellen niet. Frank zakte een linie terug en Jan, Kevin en Bram kwamen in de ploeg voor Hans, Johan en de eerdergenoemde Erwin. Glenn had een rustdag gekregen en bleef zijn team langs de kant steunen. Nog steeds was er maar 1 ploeg die wilde voetballen, maar toch kwam WODAN in de 55^e minuut op 2-3. En vreemd genoeg uit een aanval van ons. Kevin mocht alleen op de keeper af maar kon helaas niet afronden. De teleurstelling was groot bij onze vriend en hij besloot meteen naar de kant te lopen om zijn onder shirt uit te trekken. Koren op de molen van WODAN, want de bal kon zonder enige druk diep gegooid worden. Uit de voorzet van de zijkant die volgde werd van dichtbij de 2-3 binnen getikt en zo zaten we ineens totaal onnodig in de problemen. Daar liet WODAN zien toch ook wel een beetje te kunnen voetballen want eigenlijk was het best wel een mooie uitgespeelde goal. Maar wel eentje die voorkomen had kunnen worden, dus graag het koppie erbij houden de volgende keer. Wie had gedacht dat WODAN nu met een offensief zou komen kwam bedrogen uit. Het enige offensiefje dat er kwam was gericht op de ledematen van Jan en Mark, die allebei gelukkig niet levensgevaarlijk gewond zijn geraakt. Ondertussen verdween bij ons ook de kalmte een beetje, maar dat is te begrijpen na 75 minuten zuigen en uitlokken. Ook de grensrechter van WODAN liet zich niet onbetuigd, al ga ik daar niet eens heel moeilijk over doen, omdat dat na de wedstrijd een hele geschikte gast bleek te zijn die zelf ook doodmoe werd van de frustratie en het gezeik binnen zijn eigen elftal. Met Hans terug in de ploeg voor de moegestreden Pul moesten de 3 punten over de streep getrokken gaan worden, maar dat ging niet van harte. Niet dat WODAN grote kansen heeft gehad op meer, maar onbewust leek er toch iets van paniek en onrust in Marvilde 4 te sluipen. Daardoor werden er nogal wat ballen over de zijlijn geroeid, kwamen veel passes niet aan en ontbrak het in sommige gevallen aan een klein beetje geluk bij de afronding. Zo bleef het dus spannend tot aan de 82^e minuut. Toen viel dan eindelijk de definitieve beslissing. Hans kon na een fout achterin alleen op de goal van WODAN af en versloeg de keeper met een hard schot onderin de hoek. De opluchting was enorm in het veld en langs de kant, want dit was een hele belangrijke goal. 3 minuten later maakte Martijn ook nog de 2-5 uit een heuse scrimmage en was het pleit helemaal beslecht. Er werd al niet eens meer afgetrapt, want onze tegenstander was er wel klaar mee voor vandaag. Dat kwam ons ook niet verkeerd uit. De cruciale overwinning was behaald zonder vechtpartijen, botbreuken of andere ongein en dat was nou precies waar we vooraf op gehoopt hadden. Complimenten voor de beheersing, want dit zijn de wedstrijden waardoor je vergeet waarom je ooit bent gaan voetballen. Volgende week nog een keer volle bak en dan is deze pot weer snel vergeten.

De opluchting was duidelijk merkbaar in het kleedlokaal na de wedstrijd. De verloren partij tegen RKGSV was een gemiste eerste kans op het kampioenschap, maar door die nederlaag krijgen we nu wel gewoon de kans om thuis op ons eigen Jongelingsveld kampioen te worden. Dat blijft toch het mooiste met al die honderden supporters langs de kant. Het leek er dan na de wedstrijd in de kantine ook wel op dat iedereen naar de dag van zondag toe aan het leven is, want de sfeer was behoorlijk tam te noemen. Belangrijk ook om gewoon meteen weer te gaan winnen na het incidentele verlies in Gerwen, want anders blijft dat gevoel hangen en kom je misschien wel in een negatieve spiraal terecht waardoor het toch nog spannend wordt allemaal. Nu wordt ons een unieke kans geboden, en die moeten we met 2 voeten aannemen. Alles is geregeld, het enige wat er nog moet gebeuren is winnen. Daar hebben we kwaliteit genoeg voor in huis dus dat mag geen excuus zijn. Het is natuurlijk wel Moederdag zondag, maar is er een mooier cadeau denkbaar dan het schenken van een kampioenschap aan de belangrijkste vrouw in je leven? Ik denk het niet. Het is tevens mijn verjaardag, en ik weet precies wat voor cadeau ik graag zou willen krijgen. Zondag 11:00, de kampioenswedstrijd tegen Geldrop 4. Mis het niet!!

Registreren Waarom registreren